جراحی پیریفورمیس؛ چه زمانی باید انجام شود؟

جراحی پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس چیست و چه علائمی دارد؟

جراحی پیریفورمیس معمولاً زمانی مطرح می‌شود که درمان‌های غیرجراحی نتوانند درد و علائم ناشی از سندرم پیریفورمیس را کاهش دهند. این سندرم به دلیل گرفتگی یا اسپاسم عضله پیریفورمیس که در عمق ناحیه لگن قرار دارد، ایجاد می‌شود. 

در بسیاری از موارد، التهاب پیریفورمیس باعث تحریک یا فشار بر عصب سیاتیک می‌شود که به درد تیر کشنده در باسن و پشت پا منجر می‌گردد. این علائم می‌توانند با نشستن طولانی، بالا رفتن از پله یا حتی راه رفتن تشدید شوند و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند.

برای تعیین وقت با بهترین دکتر درمان سندرم پیریفورمیس در تهران با ما در تماس باشید و یا فرم انتهای مقاله را پر کنید.

چرا گاهی درمان‌های غیرجراحی پاسخگو نیستند؟

درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، تمرینات کششی، مصرف داروهای ضدالتهاب و تزریق‌های موضعی، در بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم پیریفورمیس مؤثر واقع می‌شوند؛ اما در برخی موارد، این روش‌ها به دلایل مختلفی مانند مزمن شدن التهاب، شدت بالای فشار بر عصب سیاتیک یا ساختار غیرطبیعی عضله پیریفورمیس، نمی‌توانند علائم بیمار را به‌طور کامل تسکین دهند. 

وقتی درد شدید و مداوم باقی بماند و عملکرد روزانه فرد مختل شود، دیگر نمی‌توان به درمان‌های محافظه‌کارانه اکتفا کرد و نیاز به ارزیابی گزینه‌های پیشرفته‌تر مانند جراحی مطرح می‌شود.

چه زمانی جراحی پیریفورمیس توصیه می‌شود؟

جراحی پیریفورمیس زمانی توصیه می‌شود که بیمار پس از طی دوره‌ای از درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارودرمانی و تزریق‌های ضدالتهاب، همچنان با درد مداوم و ناتوان‌کننده در ناحیه باسن و پا مواجه باشد. در این شرایط، پزشک ممکن است انجام عمل پیریفورمیس را به عنوان راه‌حل نهایی برای کاهش فشار عضله پیریفورمیس بر عصب سیاتیک پیشنهاد دهد. 

معمولاً جراحی برای درمان سندرم پیریفورمیس در بیمارانی انجام می‌شود که دچار اختلال عملکرد حرکتی، ضعف عضلانی یا درد عصبی مقاوم به درمان هستند و زندگی روزمره‌شان به‌شدت تحت تاثیر قرار گرفته است.

مراحل انجام جراحی پیریفورمیس چگونه است؟

جراحی پیریفورمیس یک فرایند تخصصی است که با هدف کاهش فشار بر عصب سیاتیک و آزادسازی عضله پیریفورمیس انجام می‌شود. این عمل معمولاً زمانی انجام می‌شود که سایر روش‌های درمانی پاسخ نداده باشند. بسته به شرایط بیمار، جراحی ممکن است به صورت باز یا کم‌تهاجمی (اندوسکوپیک) انجام شود. در ادامه مراحل اصلی این جراحی آورده شده است:

  • بررسی و تصویربرداری پیش از جراحی (مانند MRI یا نوار عصب) برای اطمینان از تشخیص دقیق
  • بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی، بسته به نوع جراحی و شرایط بیمار
  • دسترسی به عضله پیریفورمیس از طریق برش کوچک در ناحیه لگن یا باسن
  • آزادسازی عصب سیاتیک با قطع یا جدا کردن بخشی از عضله پیریفورمیس
  • کنترل خونریزی و بخیه زدن محل جراحی
  • مراقبت‌های بعد از عمل و شروع فیزیوتراپی برای بازیابی عملکرد حرکتی و کاهش درد

هدف نهایی این مراحل، کاهش فشار عصبی و بازگشت بیمار به فعالیت‌های روزمره با کمترین میزان درد و محدودیت است.

مزایا و معایب جراحی پیریفورمیس چیست؟

مزایا و معایب جراحی پیریفورمیس

جراحی پیریفورمیس مانند هر روش درمانی دیگر، مزایا و معایب خاص خود را دارد. این جراحی می‌تواند برای بسیاری از بیماران که از درد مزمن و ناتوان‌کننده رنج می‌برند، نقطه‌ی پایانی بر مشکلاتشان باشد، اما در عین حال باید با دیدی آگاهانه به فواید عمل پیریفورمیس و عوارض احتمالی جراحی پیریفورمیس نگاه کرد تا تصمیمی منطقی و آگاهانه اتخاذ شود.

جدول مزایا و معایب جراحی پیریفورمیس

مزایا (فواید عمل پیریفورمیس)معایب (عوارض احتمالی جراحی پیریفورمیس)
کاهش یا از بین رفتن درد مزمناحتمال عفونت محل جراحی
بهبود کیفیت زندگی و عملکرد حرکتیدرد و التهاب پس از عمل
بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمرهاحتمال آسیب به عصب سیاتیک در موارد نادر
درمان مؤثر در موارد مقاوم به درمان‌های غیرجراحینیاز به دوره نقاهت و فیزیوتراپی پس از جراحی

در نظر گرفتن این نکات و مشاوره با متخصص طب فیزیکی، بهترین راه برای تصمیم‌گیری درباره انجام یا عدم انجام این جراحی است.

چه کسانی بهترین گزینه برای جراحی هستند؟

افرادی که علائم شدید و مداوم از سندرم پیریفورمیس دارند و با وجود دریافت درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارو و تزریق، همچنان دچار درد مزمن، گزگز یا بی‌حسی در ناحیه باسن و پشت پا هستند، بهترین گزینه برای جراحی محسوب می‌شوند. 

همچنین بیمارانی که در تصویربرداری‌های تخصصی مانند MRI یا نوار عصب، نشانه‌هایی از فشار مداوم عضله پیریفورمیس بر عصب سیاتیک دارند و این مشکل عملکرد روزمره آن‌ها را مختل کرده، می‌توانند از انجام جراحی بیشترین بهره را ببرند. 

تصمیم نهایی برای انجام عمل باید با ارزیابی کامل توسط متخصص طب فیزیکی و پس از بررسی پاسخ‌دهی بیمار به سایر روش‌های درمانی اتخاذ شود.

جمع‌بندی و توصیه نهایی

در نهایت، زمانی که درد و ناراحتی ناشی از سندرم پیریفورمیس زندگی روزمره شما را مختل کرده و روش‌های درمانی غیر جراحی نتوانسته‌اند تأثیر قابل‌توجهی داشته باشند، جراحی پیریفورمیس می‌تواند گزینه‌ای مؤثر و قطعی برای رهایی از علائم آزاردهنده باشد. با انتخاب به‌موقع این روش و بهره‌مندی از نظر تخصصی یک پزشک مجرب، می‌توان احتمال موفقیت درمان را به‌طور چشمگیری افزایش داد.



    سوالات متداول

    آیا همه بیماران مبتلا به سندرم پیریفورمیس نیاز به جراحی دارند؟

    خیر، بیشتر بیماران با درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی و دارو بهبود می‌یابند و فقط در موارد مقاوم به درمان، جراحی توصیه می‌شود.

    مدت زمان بهبودی پس از جراحی پیریفورمیس چقدر است؟

    معمولاً بین ۴ تا ۸ هفته طول می‌کشد تا بیمار بتواند به فعالیت‌های روزمره بازگردد، البته بسته به شرایط فرد متفاوت است.

    آیا جراحی پیریفورمیس عوارض دارد؟

    مانند هر جراحی دیگر، احتمال عوارضی مانند درد، عفونت یا آسیب عصبی وجود دارد، اما در صورت انجام توسط متخصص، این موارد نادر هستند.

    بعد از جراحی پیریفورمیس نیاز به فیزیوتراپی هست؟

    بله، فیزیوتراپی بعد از عمل نقش مهمی در بازیابی کامل عملکرد عضله و جلوگیری از بازگشت علائم دارد.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *